The heart of Saturday night
2April 20, 2013 by easy 'n cosy
Παιδικές αναμνήσεις
Μια ορχιδέα, ένα υπόγειο, μια σκάλα που οδηγεί… κανείς δεν ξέρει πού. Κι ένα ημίφως κεριού ίσα που να φαίνεται η ώρα στο παλιό ρολόι του τοίχου. Έτοιμο κι αυτό να πέσει απ’ την υγρασία. Κολλημένο πάντα στις δώδεκα και είκοσι. Κι ένα σαξόφωνο να παίζει la vie en rose στο πικάπ κι η βελόνα όλο να κολλάει στο γρύλισμα του Louis Armstrong. Κι εκείνα τα παιδικά μάτια να φαντάζουν έναστροι ουρανοί. Τι απομένει; Σκόρπιες λέξεις, άθλιες μεταμφιέσεις για μια απότομη ενηλικίωση. Πάντα πιο πριν από την ώρα.
Ανάσες κοφτές, κρυμμένες κάτω από μαξιλάρια. Μια ιστορία για μια ζωγραφιά. Μισός ήλιος, ένα σπίτι δυο χαρούμενα πρόσωπα. Έξω χιονίζει αδιάκοπα. Εκμυστηρεύσεις. Αγρύπνιες. Για δυο γυμνά χέρια, που ποτέ δεν κράτησες.
easy 'n cosy 
>> Πάντα πιο πριν από την ώρα.
Για να ξέρεις ότι δεν υπάρχει σωστή ώρα.
Σημειώνω μια πρόταση. Δύο γυμνά χέρια που ποτέ δεν κράτησες.. Είναι μια απλή πρόταση, που πιστεύω όλοι το έχουμε ζήσει, και ξέρουμε πως είναι, και σίγουρα όποιος το διαβάσει αμέσως κάνει συνειρμούς. Αυτό κάνω κι εγώ τώρα, και νομίζω μέχρι το μεσημέρι θα έχω πέσει σε κατάθλιψη, για εκείνα τα χέρια που ποτέ δεν κράτησα και που όμως ήθελα τόσο πολύ… Σε ευχαριστώ για το ερέθισμα…