Πάμε σαν άλλοτε

2

October 13, 2011 by easy 'n cosy

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ-ΚΡΑΤΟΣ

Το κράτος είναι -όπως λένε- ο υπηρέτης του πολίτη. Ε! λοιπόν, τέτοιον ανεπρόκοπο και αυθαδέστατο υπηρέτη σαν τον δικό μας δεν έχω ξαναδεί.

Και να πείτε πως τον πληρώνουμε λίγο! Σ’άλλους μας παίρνει το μισό εισόδημα, σ’άλλους περισσότερα (αν βάλουμε και τους έμμεσους φόρους).

Πανάκριβος υπηρέτης και αχαΐρευτος. Από δούλος έγινε αφέντης και μας δυναστεύει.

Τι εξυπηρέτηση μας προσφέρει; Συγκοινωνίες; Περίθαλψη; Ασφάλιση; Παιδεία;

Τι πρόβλεψε ποτέ αυτό το κράτος; Την αύξηση των αυτοκινήτων; Τη ρύπανση του αέρα; Την αποχέτευση; Τον τιμάριθμο;

Αν είχε και το ελάχιστο φιλότιμο αυτός ο υπηρέτης, θα είχε αυτοκτονήσει – ή τουλάχιστον παραιτηθεί.

Αν είχαμε εμείς την ελάχιστη συναίσθηση του ρόλου μας, θα τον είχαμε απολύσει.

Αλλά (για καλή του τύχη) έπεσε σε ραγιάδες. Αναντάμ-παπαντάμ. Μας ντρεσσάρισαν οι Τούρκοι, για να μας νέμεται αυτό.

Το κράτος, που έπρεπε νά’ναι ο υπηρέτης μας, έγινε αφεντικό…

…(Προσοχή: Μιλάω για κράτος, δεν μιλάω για κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται -το κράτος παραμένει. Οι υπουργοί και πρωθυπουργοί έχουν την ίδια δύναμη να επηρεάσουν τις κρατικές υποθέσεις όπως οι μετεωρολόγοι τις καιρικές συνθήκες. Μιλάω για το κράτος. Το γραφειο-κράτος. Αυτό κυβερνάει).

Το γραφειο-κράτος είναι το κράτος εν κράτει. Στο κάτω-κάτω μία κυβέρνηση την καταψηφίζεις. Αλλά το γραφειο-κράτος έχει μονιμότητα. Κατοχυρωμένη με νόμο!

Κάθεται σε οχτώ καρέκλες, πίνει καφέδες, απορροφάει το 45% του προϋπολογισμού μόνο για το μισθό του (το άλλο 45% είναι για τα υπόλοιπα έξοδά του). Βάζει σφραγίδες, αριθμούς πρωτοκόλλων και ξαναπίνει καφέ.

Φτιάχνει άχρηστες χαβούζες, δρόμους καρμανιόλες, νοσοκομεία των διαδρόμων και δημιουργεί πληθωρισμό μόνο με τη μη παραγωγικότητά του (για να μην πούμε για το χαρτονόμισμα που τυπώνει ή τα έξοδα που διογκώνει).

Νομοθετεί και αντινομοθετεί, λέει και ξελέει. Καμία συνέπεια! Νομιμοποιεί τα παράνομα (χαρά οι παράνομοι) και παρανομεύει τα νόμιμα. Επιβάλλει αναδρομικά φόρους, χαράτσια και εισφορές. Αδύνατο να προγραμματίσεις οτιδήποτε. (Και έπειτα ρωτάνε, γιατί δεν γίνονται επενδύσεις; Μα είναι δυνατόν να έχει κανείς εμπιστοσύνη σ’αυτό το κράτος;)…

…Αλλά το γραφειο-κράτος ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Έχει γίνει αυτοσκοπός. Δεν υπάρχει για να υπηρετεί εμάς, αλλά τα δικά του συμφέροντα…

….Αλλά που θα πάει; Δεν θα μπούμε στην ΕΟΚ;

Όχι πως θα αλλάξει, πως θα βελτιωθεί το κράτος. Τέτοιο πράγμα δεν ελπίζω -δεν είμαι αφελής.

Αλλά επειδή θα υπάρχει ελεύθερη διακίνηση, σιγά-σιγά θα του φύγουν οι πολίτες. Τότε θα έχουν επιλογή. Και ποιος θα μείνει εδώ να ταλαιπωρείται, όταν θα μπορεί να ζήσει στη Γαλλία, στη Γερμανία ή στη Δανία;

Σε λίγα χρόνια το Κράτος μας θα είναι ένα Κράτος χωρίς πολίτες (εκτός από μερικούς ραγιάδες ή μαζοχιστές). Και (τραγωδία!) χωρίς φόρους!

Οι Έλληνες θα μπούνε στην ΕΟΚ. Η Ελλάδα, φοβάμαι, όχι.

Δεν θα έρθει η ώρα της ΕΟΚ; Δεν θα μείνει ούτε ένας ζωντανός, ξύπνιος, παραγωγικός άνθρωπος στη Ελλάδα!

Αυτό το έχετε σκεφθεί, κύριε Καραμανλή;

Νίκος Δήμου, 26/4/79

 

 

Κάποιοι λένε ότι στα σκουπίδια βρίσκεις διαμάντια. Ίσως όχι τώρα τελευταία που έχουν μαζευτεί τόσα που δεν πλησιάζονται από την μπόχα βέβαια. Γι’αυτό, τουλάχιστον μια Κυριακή το μήνα πηγαίνω στο παζάρι των ρακοσυλλεκτών στο Γκάζι. Εκεί βρίσκω βιβλία με 1-2 ευρώ το πολύ. Εκδόσεις κάθε είδους και χρονιάς. Από παλιές βιβλιοθήκες που οι κάτοχοί τους μας άφησαν χρόνους και οι κληρονόμοι πετάξαν στα σκουπίδια, μέχρι νεότατες εκδόσεις που χάθηκαν σε μετακομίσεις κλπ. Την τελευταία φορά που πήγα ανάμεσα σε άλλα βρήκα και μια παλιά έκδοση του βιβλίου “Οι Έλληνες” του Νίκου Δήμου. Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενά του που δημοσιεύτηκαν στα Επίκαιρα εκείνης της εποχής (δηλ. τέλη της δεκαετίας του ’70 μέχρι και 1980).

Αν αλλάξεις κάποιες λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα την ΕΟΚ ή την κοπή νομισμάτων και τους βάλεις και μια ημερομηνία 2009 ή 2011 νομίζεις ότι είναι σημερινά.

Μπορεί μετά από 30 χρόνια ο Loverδος να μην κουμπώνει το σακάκι του όταν σηκώνεται να μιλήσει, ο Μπένι να μην βαδίζει πια με τον μοναδικά χορευτικό αυτό τρόπο, ο Θύμιος να μην έχει μαλλί για να βάψει, τον Σαμαρά ακόμα να τον φωνάζουν προδότη και ο ΠΑΟΚ να μην έχει ακόμη πάρει πρωτάθλημα, αλλά βάζω στοίχημα ότι οι παραμένοντες στη χώρα αυτή θα αναρωτιούνται ακόμη αν είναι ραγιάδες ή μαζοχιστές. Κι εγώ εύχομαι να μην είμαι ένας απ’αυτούς…